soL Türkiye Komünist Partisi Merkez Komite üyesi Özgür Şen, TKP ve Yurtsever Cephe üyeleri tarafından tartışılmaya başlanan "Toplumcu Anayasa" tasarısının ayırd edici yanlarına ilişkin bir değerlendirme yaptı.

1. TKP'nin hazırladığı anayasa taslağı, hem hazırlanış süreci hem de içeriği açısından, şu an gündemde olan ‘82 Anayasası'ndan da, AKP tarafından hazırlanan değişiklik paketlerinden de bütünüyle farklıdır. "Toplumcu bir anayasa için..." şiarıyla hazırlanan anayasa, "teknik" tartışmaların içinde boğulmamıştır. Teknik kusursuzluk iddiasının, burjuva anayasalarının kendi iç mantıklarını saklayan bir perdeye dönüştükleri unutulmamalıdır. TKP'nin taslağı, sade, anlaşılır ama mutlaka bütünsel bir metin olma iddiasındadır ve toplumun emekçileri, öğrenciler, aydınları, köylüleri kapsayan geniş kesimlerinin yorumlarına açıktır.

2. TKP'nin taslağı, eşitlikçi ve özgürlükçü bir anayasadır. Eşitlik fikrini dışlayan bir özgürlük anlayışının metinde yeri yoktur. Tüm yurttaşların eşitliği anayasanın temel ilkelerinden birisidir. Bugün süren "özgürlükler" tartışması bu yüzden, TKP'nin taslağı açısından bir yanıyla aşılmış, diğer yanıyla geçersiz bir tartışmadır. TKP'nin çalışması, "özgürlükler" alanını açıkça, eşitlik zemininin üzerine kurmaktadır. Eşitlikten bahsetmeden, özgürlük iddiasını gündeme taşıyanların iddialarının ne denli geçersiz olduğu TKP'nin hazırladığı taslağa bakıldığında daha iyi anlaşılmaktadır.

3. TKP'nin taslağı, Türkiye'nin bağımsızlığının teminatıdır. Bir anayasa, her şeyden önce, bir devletin bağımsız varlığını garanti altına almalıdır. Bugünkü tartışmalar, bağımlılık ekseni dışına çıkamamakla malulken, TKP'nin çalışması, ulusal güvenlikten, dış politikaya, ekonomik yapıdan, siyasal düzenlemelere kadar her maddesinde, bağımsız bir Türkiye'nin nasıl kurulabileceğini göstermektedir.

4. TKP'nin hazırladığı anayasa taslağı, anayasa tartışmalarında da sürdürülen, "laikçi-şeriatçı" kamplaşmasının dışına çıkmayı başarmıştır. TKP'nin çalışması, tarikatçılara ve din istismarcılarına kapı aralayan bir özgürlük anlayışı ile toplumsal hayatın gericileşmesinin esas dinamiklerini gözardı eden şekilci, üstünkörü üstelik dışlayıcı bir laik kavrayış arasında seçim yapmayı reddetmekte, insanların kişisel inanç dünyalarındaki özgürlüklerini kabul ederken, tartışmayı kısır türban tartışmalarından çok daha geniş ve doğru bir zemine taşımaktadır.

5. TKP'nin taslağı yasama-yürütme ayrılığı tartışmalarına da alışık olunandan çok farklı bir perspektiften bakmakta, emekçilerin çıkarının bu erklerin ayrılığında değil birlikteliğinde olduğunu vurgulamaktadır. Bu bütünlük, burjuva anayasalarından köklü bir farklılığa işaret eder.

6. TKP'nin çalışması, "dokunulmaz"lıktan, kişisel hak ve özgürlüklere kadar pek çok alanda, yine çok farklı bir bakış açısına sahiptir. Dokunulmazlıkları tarif etmektense, tüm yöneticilerin "geri çekilebilmesini", yöneticilerin çalışma hayatına yabancılaşmamasını sağlayan önlemlere kadar verilebilecek pek çok örnek, TKP'nin taslağınının, gerçek bir emekçi demokrasisin anayasası olduğunun ispatıdır.

7. TKP'nin hazırladığı anayasa taslağında tarif edilen devlet, emeğiyle geçinen herkesin, aydınların ve öğrencilerin devletidir. Bu devletin, patronlarla bir derdinin olması ve bunun yine anayasanın başka maddeleriyle güvence altına alınması ise olağandır.

8. TKP'nin anayasa çalışması, herkesin unuttuğu, aslında daha doğru bir ifadeyle insanlara unutturulmaya çalışılan hakların hatırlatıldığı bir metindir. Tüm yurttaşların çalışmaya ve tatil yapmaya hakkı vardır. Yine tüm yurttaşların eğitim ve sağlık hizmetlerinden ücretsiz ve eşit bir şekilde yararlanmaları esastır. En temel insani gereksinimler olarak nitelendirilebilecek bu ihtiyaçların hepsi anayasal güvence altına alınmıştır. Taslak, dünyaya ve Türkiye'ye emekçilerin penceresinden baktığı için, gereksiz ayrıntılara değil, temel hakların tarifine, emekçilerin gündelik yaşantılarının kalitesinin nasıl arttırılacağına odaklanmaktadır. TKP'nin anayasa çalışması, insanların eşit ve özgür yaşayacağı Türkiye'nin tarifidir.